Niskie poprzeczne ustawienie główki

Niskim poprzecznym ustawieniem główki określamy sytuację Określenie położniczą, w której główka płodu przechodząc przez kanał rodny nie dokonała II zwrotu i swoim szwem strzałkowym znajduje się w wymiarze poprzecznym wy chodu miednicy. Niskie poprzeczne ustawienie główki rozpoznajemy tylko wówczas, gdy mimo skurczów macicy i parcia rodzącej końcowa faza II okresu porodu jest opóźniona bądź dochodzi do całkowitego zatrzymania dalszego postępu porodu. Powikłanie to spotykamy w około 1,5% wszystkich porodów potylicowych. W zależności, po której stronie znajduje się ciemiączko tylne, rozróżniamy niskie poprzeczne ustawienie główki lewe lub prawe. Z niskim poprzecznym ustawieniem główki najczęściej spotykamy się: w miednicach typu androidalnego i antropoidalnego, miednicach płaskich, przy małych, okrągłych główkach płodu i równocześnie obszernych miednicach, przy nadmiernie rozciągniętych i wiotkich mięśniach przepony miednicy, przy słabych skurczach macicy. Zaburzenie wstawiania się główki i jej nieprawidłowe przechodzenie przez kanał rodny tłumaczy się tym, że mała okrągła główka nie napotykając żadnych oporów w obszernej miednicy nie dokonuje zwrotów i w jakim ułożeniu i ustawieniu wchodzi do wchodu miednicy, w takim samym schodzi na jej dno. Inną przyczyną zaburzeń zwrotów główki jest to, że w miednicach płaskich o skróconych wymiarach prostych płaszczyzn miednicy główka dopasowuje się do szerokiego, poprzecznego wymiaru. Nieprzygięta główka swoim wymiarem dwuskroniowym jako najmniejszym przechodzi w wymiarze poprzecznym miednicy przez wszystkie jej płaszczyzny. W czasie przechodzenia przez kanał rodny, z powodu skróconego wymiaru prostego, nie dokonuje żadnego ze swoich zwrotów. Główka na dnie miednicy znajduje się niedostatecznie przygięta, a jej szew strzałkowy przebiega w poprzecznym wymiarze wychodu miednicy. Poród samoistny jest możliwy przy silnych skurczach macicy, przy szerokim kącie łuku łonowego i podatnym, niewysokim kroczu.