Mechanizm porodu i rozpoznanie – wysokie proste ustawienie główki

Poród drogami naturalnymi jest możliwy tylko przy obszernej miednicy i małej, z dużą zdolnością adaptacyjną główce płodu. Główka nie dokonuje wówczas żadnych zwrotów, wstawia się szwem strzałkowym w wymiar prosty wchodu i tak przechodzi przez cały kanał rodny. W odmianie przedniej poród jest łatwiejszy (potylica od strony spojenia łonowego), natomiast w odmianie tylnej poród jest niemożliwy. Przy większej główce bądź nieprawidłowej miednicy poród naturalny jest niemożliwy, grozi to obumarciem płodu i pęknięciem macicy. Rozpoznanie ustalamy na podstawie wyników badania zewnętrznego i wewnętrznego rodzącej. Obserwacja porodu pozwala stwierdzić brak postępu porodu, badaniem zewnętrznym możemy stwierdzić zaburzenia w budowie miednicy, wystawanie główki nad spojenie łonowe, a grzbiet płodu najczęściej w linii środkowej ciała. Badaniem wewnętrznym (badanie rozstrzygające) stwierdzamy, że główka znajduje się we wchodzie miednicy, szew strzałkowy w wymiarze prostym, ciemiączko tylne bliżej spojenia łonowego — przy ustawieniu przednim — i bliżej kości krzyżowej — przy tylnym. Ujście zewnętrzne mniej lub więcej rozwarte.