Poród w ciąży mnogiej

Przebieg porodu bliźniaczego i postępowanie. Poród powinien się odbyć pod opieką zespołu lekarzy, a mianowicie położników, anestezjologa i pediatry, Wykonujemy badanie radiologiczne i wewnętrzne celem ustalenia ścisłego rozpoznania położenia obu płodów. Po wykluczeniu poprzecznego położenia płodu rodzącego się jako pierwszy oraz po wykluczeniu tzw. kolizji płodów, poród pierwszego płodu prowadzimy według ogólnych zasad, przyjętych w porodzie płodów pojedynczych. W porodzie przedwczesnym maksymalnie chronimy pęcherz płodowy przed jego pęknięciem, i uwzględniamy zwykle dłuższy czas trwania porodu. Po urodzeniu się pierwszego płodu należy starannie pod urodzeniu wiązać pępowinę również od strony łożyska, gdyż w razie istnienia połączeń naczyniowych w łożysku drugi płód może się wykrwawić przez pępowinę pierwszego. Po porodzie pierwszego bliźnięcia następuje krótka lub dłuższa przerwa w skurczach macicy. Okres adaptacji macicy do nowych warunków trwa średnio 10—15 minut. Przedłużanie się tego okresu ponad 20 minut należy uważać za sytuację nieprawidłową. Po urodzeniu się pierwszego płodu kontrolujemy czynność serca płodu drugiego, przeprowadzamy badanie wewnętrzne i w wypadku stwierdzenia położenia podłużnego drugiego bliźnięcia przebijamy pęcherz płodowy, regulując ręką szybkość odpływania płynu owodniowego, kontrolując wstawianie się części przodującej. W razie przedłużania się okresu adaptacji i braku skurczów macicy, podłączamy kroplówkę z oksytocyną. Skracamy w ten sposób czas trwania porodu drugiego bliźnięcia oraz wpływamy korzystnie na przebieg III okresu, często powikłanego krwotokiem. Również skutkiem stymulacji skurczów często następuje samoistna korekcja poprzecznego bądź skośnego położenia płodu na podłużne. Sposób postępowania przy rodzeniu się każdego z bliźniąt wynika każdorazowo z konkretnej sytuacji położniczej. Jednakże jako zasadę należy przyjąć, że po porodzie operacyjnym pierwszego bliźnięcia również operacyjnie kończymy poród drugiego płodu. Zabiegami, które mogą być brane pod uwagę przy porodzie drugiego bliźnięcia są: obrót zewnętrzny, obrót wewnętrzny i ręczne wydobycie płodu. Należy jednak nadmienić, że zabiegi te zwiększają śmiertelność okołoporodową drugiego płodu. Trzeci okres porodu prowadzimy czynnie, podając dożylnie meterginę lub syntometrynę. Po skończonym III okresie porodu utrzymujemy dożylny wlew kroplowy z oksytocyny przez 30—60 minut, aby zapobiec późnemu niedowładowi macicy. Rodzącą w ciąży bliźniaczej rozwiązujemy cięciem cesarskim, jeżeli stwierdzimy poprzeczne położenie pierwszego płodu, w przypadkach kolizji bliźniąt, po wypadnięciu pępowiny bądź przy objawach łożyska przodującego. Przy pierwotnie słabych skurczach macicy i przy braku postępu porodu należy również rozważyć rozwiązanie rodzącej cięciem cesarskim.