Znieczulenie bólu porodowego

Dolantyna (Dolargan) — chlorowodorek l-metylo-4-fenylo-4-karboetoksypiperydyny — jest najczęstszym i najpowszechniej obecnie stosowanym analgetykiem. Działa ona również zwiotczająco. Przeciętna dawka działająca wynosi 100 mg. Podana w utajonej fazie rozwierania szyjki poprawia czynność porodową, w fazie czynnej nie hamuje czynności porodowej. Ze względu na przechodzenie dolantyny przez łożysko i następowe upośledzenie funkcji oddechowej u noworodków, nie należy jej stosować w porodzie przedwczesnym, przy objawach zagrożenia płodu (klinicznych i biochemicznych) oraz w końcowej fazie I okresu porodu. Dolargan może być stosowany również po porodzie w czasie szycia krocza, pochwy i szyjki macicy. Trójchloroetylen (trilen) jest stosowany w I i II okresie porodu, a po porodzie w czasie skrobania macicy i przy wykonywaniu drobnych zabiegów szycia. Podtlenek azotu — najskuteczniejsze zniesienie bólu porodowego osiąga się w mieszaninie 75% podtlenku azotu i 25% tlenu. Stosowany jest w I i II okresie porodu, czasem stosuje się go również przy zabiegach w III okresie porodu. Cięcie cesarskie wykonuje się w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym, z użyciem podtlenku azotu bądź eteru jako głównego środka znieczulającego. Przed przystąpieniem do operacji ciężarnej lub rodzącej należy bezwzględnie zadbać, aby na salę operacyjną dostarczono odpowiednią ilość skrzyżowanej i gotowej do przetoczenia, jednoimiennej krwi oraz zapewnić i utrzymać kontakt z żyłą operowanej. W każdym przypadku należy zwracać uwagę na czas, jaki upłynął od ostatniego spożycia pokarmu przez ciężarną lub rodzącą. Jeżeli cięcie jest wykonywane przed upływem 6 godzin od ostatniego posiłku, należy być przygotowanym do odessania wymiocin i przywrócenia drożności dróg oddechowych. Najkorzystniejszy okres wydobycia płodu z macicy, liczony od indukcji znieczulenia, wynosi 12—15 minut. Wszelkie zabiegi położnicze wstrząsorodne, jak rozległe szycie pochwy, szycie szyjki i krocza oraz ręczne wydobycie łożyska, należy wykonywać w znieczuleniu ogólnym i w pogotowiu do ewentualnej intubacji. Ułatwia ono i znacznie przyśpiesza wykonanie zabiegu. U rodzących mocno pobudzonych i nieskoordynowanych należy również znieczulenie ogólne stosować do mniejszych zabiegów położniczych, np. szycie krocza. Przy istniejących przeciwwskazaniach do znieczulenia ogólnego i do krótkotrwałych zabiegów położniczych stosujemy znieczulenie miejscowe. Najczęściej wykonujemy znieczulenia donerwowe, okołonerwowe lub nasiękowe. Celem znieczulenia nerwu sromowego należy pod kontrolą ręki wewnętrznej (ręka w pochwie) wprowadzić w okolicę kolców kulszowych za pomocą długiej igły około 10 ml 1% roztworu lignokainy. Znieczulenie nasiękowe polega na warstwowym nastrzyknię- ciu tkanek lignokainą. Do jednorazowego znieczulenia używamy do 0,5 g środka w roztworze od 0,1 do 1,0%.