Znieczulenie w porodzie

Skurcze macicy są źródłem informacji biologicznej dla ciężarnej o początku i przebiegu porodu, natomiast ból związany z aktem porodu nie tylko nie ma znamion zjawiska pożytecznego, ale wręcz przeciwnie, w niektórych sytuacjach położniczych może zaburzać fizjologiczny przebieg porodu. Przypuszczalnie źródłem bólu w I okresie porodu jest rozciąganie i rozwieranie szyjki macicy, rozciąganie otrzewnej i napinanie wiązadeł macicy, skurcz mięśniówki macicy, ucisk i rozciąganie naczyń krwionośnych, natomiast w II okresie dodatkowym źródłem bólu jest bezpośredni ucisk główki płodu na drogi rodne, pęcherz moczowy i odbytnicę. U kobiet o wzmożonej pobudliwości nerwowej do somatycznego (mechanicznego) źródła bólu może się dołączyć ból pochodzenia psychogennego i chemicznego. Nadmierne u tych kobiet napięcie efektywne (lęk), napięcie w układzie nerwowym i w układzie mięśniowym może prowadzić poprzez niedotlenienie tkanek do kwasicy i do następowego bólu. Przyjmuje się, że wszystkie fizjologiczne porody przebiegają z większym lub mniejszym nasileniem bólów śródporodowych i że 7—15% porodów przebiegać może ze zmniejszonymi dolegliwościami. Porody całkowicie bezbolesne spotyka się w warunkach chorobowych. Przy stosowanej analgezji farmakologicznej i psychagogicznej, znoszącej bądź zmniejszającej dolegliwości bólowe, należy uwzględniać indywidualny próg wrażliwości na ból, jak i indywidualne uwarunkowania odruchowowarunkowe i psychiczne bólu.