Leczenie słabej czynności skurczowej macicy

W leczeniu słabej czynności skurczowej macicy podczas porodu pierwszoplanową rolę odgrywa oksytocyna. Można ją stosować w przedsionku jamy ustnej w tabletkach albo też w postaci roztworu wkraplanego dożylnie (5—10 j./500 ml 5% glukozy). Liczbę kropli na minutę należy regulować w zależności od reakcji mięśnia macicy. Dawką optymalną jest taka ilość leku, która zwiększa amplitudę i częstotliwość skurczów, a nie zwiększa napięcia mięśniowego. W niektórych stanach pierwotnie słabej czynności skurczowej nie można jednak uzyskać poprawy po zastosowaniu oksytocyny. Zdarza się to zwłaszcza, gdy przyczyną słabej dynamiki porodowej są głębokie zaburzenia systemu kurczliwego mięśnia. Aby odblokować mechanizmy warunkujące prawidłowe skurcze, stosuje się wtedy najczęściej duże dawki estrogenów i dopiero potem środki naskurczowe, stymulujące poród. Praktyczne zastosowanie, jako lek wzmagający czynność skurczową macicy w porodzie, znalazła również sparteina. Ostatnio zaś duże zainteresowanie wzbudzają preparaty prostaglandyny, a szczególnie PGEi, PGE2 oraz PGF2C1, które zaliczane są do najbardziej czynnych leków naskurczowych, działających na mięsień macicy w porodzie.